اسمان ابری

بیا تا لیلی و مجنون شویم افسانه اش با من 

بیا با من به شهر عشق رو کن خانهاش با من 

نگو دیوانه کو زنجیر گیسو را زهم وا کن 

دل دیوانه ی دیوانه ی دیوانه اش با من 

بیا تا سر به روی شانه ی هم راز دل گوییم  

اگر مویت به رویت شد پریشان شانه اش با من 

نگو دیگر به من اندر دل اتش نمی سوزد 

تو گرمم کن به افسونت گرمی افسانه اش با من 

چه بشکن بشکنی دارد فلک بر حال سرمستان 

چو پیمان بشکنی بشکستن پیمانه اش با من 

در این دنیای وا نفسای بی فردا 
خدایا عاشقان را غم مده شکرانهاش با من