سلام آرين جان.خوبي؟من به داشتن دوست مهربوني مثل تو افتخار ميكنم.به خودم مي بالم كه در اين عصر يخي و در اين ظلمت باروت و فساد دوستي دارم همچون گل سرخ...كه دلش آيينه خورشيد است.آرين دوست من.خودت باش به اعتماد هيچ شانه اي اشك نريز.به اعتبار هر اشكي هم شانه نباش.تو مي توني بهترين باشي.البته بهتريني.مي توني بهترينه بهترين ها باشي.بنويس از ته دل.هم سبك ميشي و هم از نوشته هات لذت مي بري.من يه زمونهايي بازيگر بودم.نقشهامو اونجوري كه بايد ايفا ميكردم از اون هم بهترتااينكه مقام آوردم تو جشنواره تئاتر ماه تو اروميه.يه وقتهايي نقاش بودم.وقتي اثري از خودم خلق مي كردم ساعتها نظاره اش ميكردم.ازش سير نميشدم.همواره با اينها نويسندگي هم مي كردم.تنها چيزي كه آرومم مي كرد دل نوشته هام بود.چون تو دلم سنگيني نمي كرد و فقط صفحه هاي سفيد بي احساس دفتر خاطراتمو قلقلك مي دادو سياه مي كرد.تا اينكه همون دفترخاطراتهاي بي احساس پر شدن از يه دنيا احساس كه برام جهيزيه بچگيهامن.كاش مي خونديشون.خيلي قشنگن.صاف و ساده ان مثل دلت كه درياست.دوست دارم موفق باشي دوست من.بازم بهت سر مي زنم.منو از قصه هاي قشنگت بي نصيب نزار دوست اهورايي من....