گل من بود/تنهایی
در آن شبهای تنهایی
در آن تاریکی و وحشت
در آن بی مهری غمگین
در آن اندوه و غربت
گلی زیبا درون شیشه ی قلبم پدید امد
گلی خوشبو گل مریم گلی زیبا تر از یک بوستان لاله
گل شبهای مهتابی
گل صحرای بی تابی
گل خوشبوی من چندی برایم عطر پاشی کرد
برایم دل ربایی کرد
ندانستم که با من نیست
ندانستم که خزان دارد
ولی افسوس
بهارش عاقبت سر شد به پیش اشک های من
گلم اهسته پر پر شد
گلی پژمرده پر پر شد
من از پژمردن یک گل نمی گویم
گلی که با بوسه سرو و خزان جانداشت
گل زیبای مریم بود
گل من بود
گل من بود